Gönlün taht kavgasında parola hep ısrardı,
Bülbül âvâzdan uzak râyiha gülden firar,
Bozuldu seyri âlem in ve cin bi karardı-
İnsan mevt olur ammâ arâfta Mevlâ arar.
Aşkı uğrunda köle Kays Leylâ’ya koşardı,
Vuslat devleti yakın cennet uzaktan ayar,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta