Gönlün taht kavgasında parola hep ısrardı,
Bülbül âvâzdan uzak râyiha gülden firar,
Bozuldu seyri âlem in ve cin bi karardı-
İnsan mevt olur ammâ arâfta Mevlâ arar.
Aşkı uğrunda köle Kays Leylâ’ya koşardı,
Vuslat devleti yakın cennet uzaktan ayar,
Cilve-î naz tırmanır dağlar taşlar aşardı,
Aşksız yaşayan çeri bil ki yerinde sayar.
Devrâna girmekte ruh taze beden arardı,
Melekler feverânda sırdan içre sır koyar,
Secde özel sermaye şifresi istikrardı,
Taze ruh taze beden aşkla nesiller boyar.
Kötüler ateşini elleriyle yakardı,
İyiler ülkesinde teşekkür küllî zarar-
Hamken has olan abit veçhullaha bakardı,
İyiliğe karşılık tefeciler muntazar.
İçe düşen ilhamla gelen aks davetkârdı,
İlâhi nüzûlde yol söz gücüyle aşikâr,
Vahiy toplumu ümmet devleti de kapsardı,
Yaratılan ayetler bilimle arşa çıkar.
Kayıt Tarihi : 3.4.2024 23:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!