Şair şiirin ta kendisiydi halbuki .
Bilemezdi insan gönülden bakmadığında baktıklarını yanlış gördüğünü .
Ya hissettikleri neydi şu koca cihanda bir karınca misali insan .
Şehvete yahu zevk u sefaya mı meftun ,
Aşk var dersin doğru da dersin .
Ama bak aşk dediğinde kırıldı kalem .
O kadar kolay mıydı bir fili iğne deliğinden geçirmek .
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta