Karanlık odalarda boşaltıyorum,nefes nefese hallerimi..
Kendime gelip,
zarar ziyan ne varsa giyiniyorum üzerime!
ve atıyorum kendimi İstanbulun leş caddelerine..
Tinercilerin bir nefeslik ağzı gibiyim
en unuttuğum yerden öpüyorum kendimi! !
Gözlerim düşüyor gecenin kasıklarına..
Kırmızı rujum dağılmış,geriye kalan öpüşlerden
hayallerime otostop çekerken,
polis devriyesi cirit atıyor
ve ben
Sirenlerini yutuyorum,kimliksizliğimden!
Kayıt Tarihi : 28.9.2012 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!