Sirenler çalmakta gülüm çığlık çığlığa yaslar tutacağımız zamanların havadisleri kulaklarımızı tırmalamakta gülüm petrol karanlığı bir gök alevlerle aydınlanıyor bağrımızın en açık yeri alevlerle kanamakta yanmakta gülüm
Sirenler çalmakta gülüm tiyatroda sahneler sinemada perdeler yanmakta gülüm kırmızı ak perdeler kan kırmızı yaprak sarısı alevlere sarılmakta sevdiğimiz yurdumuzdur mekan duvarda bir resim guvernika yanmakta gülüm
Sirenler çalmakta gülüm soğumuş bir kurşun gibi gölgelerimizin karanlığına düşmekte düşmekte ölüyoruz çığlık çığlığa bağrımızın en açık yerinde çocuklar üşümekte ölmekte ölüm gülden de güzel bu mevsimde gülüm
Güne çalıyor zaman yirmi bir asırdır çalan çanlar gibi gülüm artık çölde yanan kaktüs çarmıhta İsa gibiyiz sirenler çalmakta çığlık çığlığa bir düşün dünyası yanmakta bu sonsuz karanlıkta seviyorum seni düşleri sevdiği gibi ruhumda bir çocuk boğulmakta her şey ölüm ömrüm gülüm
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta