Ne zaman bir siren sesi duysam ulu orta,
ölüm ve hastalığın sesi yayılıyor sanki kentin sokaklarına.
Ölüm ne kadar gerçek ve kesin.
Ne kadar çıplak ve soguk.
Çocuklar geliyor aklıma,
sevdiklerim ve gençliğim sonra.
Ve havaya karışıyor o rahatsız sesin hüznü,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta