Hayat Dediğin Her Yerde Yaşanıyor. Önemli Olan Hayatının Nerede Son Bulacağı..
Sen ki, şehit oğlu şehit.
Şehitliğine Allah şahit.
Bilmiyorlar asla ölmeyeceğinizi
Sana kurşun sıkan it oğlu it.
Soysuzların olamaz vatanı, bayrağı.
Bir çift ömür vardı göz çukurlarımda
Hayatı akıttım her gözyaşlarımda.
Taşlar olsa da, güzellikler sundum.
Deriyle kaplanmış beden raflarımda.
Acılar var tel tel saç diplerimde.
Yaralıdır ki, kalpte her bir zerre.
Acır ve kanar, alınan her bir nefeste.
Yaşam sürer, bekleriz son vuslatı,
Olacaktır elbet, ne yazılmışsa kaderde.
Olmazdan geldik, var olduk hayatta.
Nasıl başlamalı insan içindekileri söylemeye,
Bir türlü beceremedim.
Aslında, ben bir kelime hapishanesiyim.
Onca kelimeler, birleşip dışarı çıkmak için can atıyor gibiler.
Ama cümlelerimin dilimden dökülmelerine cesareti de yok gibi.
Evet, içim bir hapishane.
Bir çift yeşil gözdü, hayatıma hayat kattı.
Oturdu baş köşeme, iki ayaklıydı tahtı.
Gülmek bir yana, ağlamak diğer yana.
Gözlerinden çıkan alevdi, içimi yaktı.
Huzur dediğin, alıp verdiği bir nefesti.
Yaprakların toprağa düştüğü sesle uyanıyorum,
Yarı ölüm denen uykularımdan.
Ve, Korkmuyorum
Ölümsüz hayatın bir parçası olan,
Ölüm dünyasından.
Dalıyorum...Çok uzaklara dalıyor,
Korkmuyorum, karanlığımın koyusundan.
Korkmuyorum, uçamadığım kanatlarımdan.
Mutlu olamıyorum örneğin.
Ve korkmuyorum, kalpsizliğimin sevgisinden.
Anlam katamadığım hayatımın yaşantısındayım.
Hayat bu,
Bazen uzundur, bazen kısa.
Bazen güzeldir, bazen çok zor.
Ve çabuk geçiyor güzel dediğimiz her şey.
Havalar soğuk geçiyor mesela...
Kuruyor ağaçlarımın dalları.
Yaz, güzel insan
Sende yaz.
Yaz ki; ulaşsın kelimelerim, kelimelerine.
Dokunsun duygularım, her bir zerrene.
Buralar sessiz,
Buralar sensiz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!