Sırdaşıma Şiiri - Ahmet Fatih Çakmak

Sabahlara susamış geceler
Dertlerini haykıran karanlık gece
Ve çaresizlikten dizleri üzerinde
Sonsuz susmakta olan gece...

Asla beni yalnız bırakmayan yoldaşım
Buz gibi nefesinle kulunçlarımı sızlatan
Aziz dostum;

Derdimi sana anlatmak bile
Canımı yakar oldu fazlasıyla
Bana kızma da gücenme de
Ancak artık derdimi anlatmayacağım
Bilirim seversin beni dinlemeyi
Gerçekleri yüzüme çarpmayı
Ama ister inan ister inanma
Artık zerre gücüm kalmadı be dostum
Bir uçurum kenarında
Dertlerimi, acılarıma katmış, sırtıma yüklemiş
Beni aşağıya itecek bir rüzgar bekliyorum
Son anlarımda dinlemek istiyorum sessizliği
Zira bu sesler canımı yaktı ziyadesiyle...