Elim uzanmıştı uzaklığına
Ben ebediyen sendeydim
Sen de bilmediğin bende
Seni birtek ben bildim
Bir de sırdaşım
Sırdaşım mı
Yalnızlığım
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
tebrikler dost kaleme
Tebrikler Yıldırım bey kısa ama anlamlı dizeler
arif olan anlar sevgili dost
kutluyorum ince zekanızı
İnsan, yalnızlığıyla da, yalnız değildir. Gibi anladım. Çünkü, sırrını yalnızlığıyla paylaşmıştır şair.
Tebrikler.
Yalnızlığımız en büyük sırdaşımızdır aslında.
beğeniyle okudum güzel şiirinizi, yüreğiniz daim olsun, sağlık ve esenlikler diliyorum, tam puan + ant.
selamlarımla
Yıldırım Bey;
'Sırdaşlık ve yalnızlık' ikiz kardeş gibidirler... Ve şiirde doğruluyor bu durumu değil mi?
Güzel bir hissedişti okuduğum... Tebrik ve takdirlerimle.. Tam puanla listemde şiiriniz...
Saygılar, selamlar...
Yalnızlığın satırlara yansıyışı çok güzel,tebriklerimle...
Hz.Ali 'sırrın senin esirindir, onu söylediğin zaman sen onun esiri olursun' demiştir.
sırrını sadece kendisiyle paylaşan, usta şairi kutluyorum.
selam ile.....
Yalnızlıkların (sırdaş!!!) öz anlatımına beğenilerimle tebrikler, kaleminize sağlık. Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 44 tane yorum bulunmakta