Sırdaş Oldum Munzur'dan Toros'a

Dağlarıyla çevrili ülkemde
Newroz günleridir,
Govenddedirler
Yetmişine dayanmış ak saçlılar.

Bir kaç atımlık çay, şeker
Bir kaç sarımlık tütünle giderken
Sırdaş olup geceye,
Orta yere koyarlar yüreklerini
Bıyığı yeni terlemiş delikanlılar.

Kürdün kadını hewal,
Arsızca doğurur
Ve toprağa değen
Her damla kanla
Asırların iz düşümünü bulur
Ülke ülke
Toprağın ezgisinde
Seyit Rıza'nın özlemi
Kenetleşir...

Çukurova'da serpiliyorsa toprağa
Toros'tan Munzur'a
Uzunca bir yolculuktur
Ata külleri kavuşur
Biribirine
Dicle'ye, Fırat'a, Kızılırmak'a...
Filize durur
Nehir yataklarında
Ve hewal'in sıcaklığında
Ayrışıyorsa
Munzur Çayı'na
Munzur welattir hewal
Karadeniz dağlarından
Toros içlerine
Çivi gibi de saplanır
Metropolün köşe taşına...

(Kaynak: Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1. Kitap)