Sırdaş Şiiri - Kemal Beyatlı 2

Otur karşıma bak yeter
Orkide pencere kenarında
Uzun boylu
Filozofların sözleri gibi
Çok şey anlatır

Okyanusu hiç görmedim
Gözlerin kâfi geldi
Ellerini tutarken
Balinaların sırtında gittiğimi hissederim

Bak yeter
Giydirmeliyiz odanın lambasına
Cemal Safi’nin örtüsünü
Sonra Cemal Süreyya ile bir kaşık okyanusta boğulmak
Ne güzel olurdu demi?

Bak hep Cemal’ler geliyor aklıma
Cemalinin önünde cemalden başka ne söz olabilir ki

Bak Fuzuli gibi şikâyet te etmiyorum
“Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı”

Konuşmana gerek yok
Bakışın yeter
Bakışların bunca dizeleri sıralarken
Ya konuşursan sözlükler in kabı yeter mi?
Dudaklarından dökülecek incilere

Ah be güzelim
Çıkıp gittiğin günden beri
Oturduğun sandalye sırdaşım oldu.

*-*