Sırda Gibiyim Şiiri - Mehmet Şahan

Zülfünün teline bağladım yine,
Dünya denen handa darda gibiyim!
Gönlünün seline çağladım yine,
Şu koca ummanda zarda gibiyim!

Kalbimi herkese eylesem çarşı,
Menzili bilinse söylesem marşı!
Gök kubbe delinse boylasam arşı,
Durduğum divanda zorda gibiyim!

Gözyaşı dökenler dillenmiş olsa,
Kurumuş dikenler güllenmiş olsa!
Lavları çekenler küllenmiş olsa,
Girdiğim külhanda korda gibiyim!

Ecri sevabımda kattığım halde
İlm-i irfanımda arttığım halde!
Kendi kantarımda tarttığım halde,
Nefsimle vicdanda narda gibiyim!

Fırtınalar dinse düz olsa bile,
Yazım kışa dönse güz olsa bile!
Tüm güneşim sönse buz olsa bile,
Kar ile boranda harda gibiyim!

Sevda içerimde düşenden beri,
Aşkı yüreğimde taşandan beri!
Alevi serimde aşandan beri,
Tarifi izanda yarda gibiyim!

Varlığın firkatı yok’ta gizlidir,
Mahlûğun fırsatı çokta gizlidir!
Şahan’ın fıtratı Hak’ta gizlidir,
Beşeri mizanda sırda gibiyim!