Sırça Saray Şiiri - İbrahim Çelikli

“-bizim memleketin işi işte
hırsızlar devamlı ön pilandadır,
ötekinnere Allah acısın
adam hırsızdır, deve çalar,
çaldığı devenin gulağıynan abıkat dutar
ya da yununu hakime kırkar
hapisten yırtar
olmadı üş gün yatar çıkar
ya malı çalınan neytsin
öyle ya mal canın yongası
adamın malının getdiğiynen galır
sonura adalet yerini bulsa
hakime madalle mi verecekler
vazifesini bi tamam yapsa
yeryüzünden suç silinecek mi

sonura asıl önemli olan;
devlet erkanı da
onları tanırlar,
korurlar
kollarlar
bilmen kendileri de hırsız da ondan
bilmen hırsızın şerrinden
çekiniyollar da ondan”

“-ee tabi adamın üş guruşlug da olsa
çalınacak bişiyleri var”
“-tabi onu da kim bilir nasıl kazandı
meç(h) ul,
bana galırsa, onun derdi
malının çalınmasından ziyade
nerden gazandığını, herkes bildiği için
“hayran gelen huya geder”
denmesinden korkuyor”

“-ne demişler,
-sırça saray yapan
sapan daşının şerrinden sakınır-”
malı olan da
çalınmasından, hırsızdan
sırça sarayını
ve de kendini sakınacak elbet
ha’ gerçi…
sakınan göze çöp batar ya
şunum olsun deyen
ceremesine gatlancak tabi”