Sırça Şiiri - Kadir Ünlü

SIRÇA

Erdi ereli aklım,
ona gözüm gibi baktım.
Baktım derken;
Bal,baklava,etle sütle beslemedim ki,
Tek beslenme kaynağı sevgiydi,
sevgi..!
Aşkla ördüm elmas duvarlarını.
Çok saldırdılar…
Ellerinde hançerler ve baltalar.
Çok yaraladılar ama,
Yıkamadılar elmas duvarlarını,
çocukluğumdan beri,
Çalamadılar,
En büyük hazinemi,çocuk kalan ruhumu.
Şimdi en büyük sermayem,
en büyük zenginliğimdir,öteye götüreceğim.
Yaradana…
Gerçek sahibine tertemiz teslim edeceğim,
Sırça Kalbimi…