Sirayet Şiiri - Adem Bayar

Zoraki kalabalıklara döndüm,
Gidemeyen hiçbir yere.
İçinde çok şey taşıyan, ama kötücül şeyler çoğunlukla.
Birbirinin varlığını çekemeyen,
Bir arada durmaktan aciz.
Öyle azımsanmayacak bir yoğunlukla
Bağlanıp çözülen bir kördüğüm.
Gitmek isteseydim hemen
Bakabildiğim en ötelere,
Kendime sormazdım hesabını
Uykuda değilken gördüğüm
Yanılsamalarımın.
Bel bağlasaydım elde olmayan bitmelere,
Karışırdım kendi kalabalığıma,
Tek başıma kurardım sayısız yalnız biz.