Sıraya Girmeyen Sıradan İnsan

Sıraya girmeyen sıradan insanların koşuşturmaları
gibidir bulutları kucaklamak……………..
Kanatsız kuşlar uçar mı dersin, öyle bir şey işte
Gökyüzü vazgeçilmez heves her düşüşte
Hangi dolduruşun cahil cesaretinde gördüm seni
Ve sevdim
O alaycı gülüşlerini
Belki her gördüğünü çalan gözlerindi sebebim
Kleptoman diyeceğim
ihtiyaçsız
mülkiyet tutkunu
tetikleyen o orospu ruhunu……………..

Kendime bahaneler aramıyorum
Her ışığın talibiyim
Sevdanın talebesi
Yıllardır aynı sınıfta döne döne
Basmaya çalışıyorum gölgeme
Sıraya girmeyen
Sıradan bir insanım
Hiç gıpta ettiniz mi bir sokak serserisine
Vurdum duymaz
Acılardan arınmış
Mülkiyetsiz
Hiç
Oysa bu piç olmuş alemde
Var olmak dediğin ne
Bir sevdaya dolanmak sadece

Kırılıyor ışıklar
Prizmasında hayatın
Gördüğümüz yedi renk
Görmediklerimiz bizi alıp götürecek
Sen de götür buralardan beni
Ve hatta yut
Kara deliklerde yok et
Veya kollarında uyut diyeceğim
Basit kaçacak bunca deneyimden sonra
Bilinen frekanslarda yayın yapmak

Üç kızıl ötesindeyim
Sen mor ötesinde kaldın
İkimiz de görünmez olduk
Şimdi kuantum atlamalarının zamanı
Dayanabilir misin
Şiddetine yaklaşmaların

Bir füzyon tepkimesinde
Güneş olmaktır maksadımız
Yani sürekli yanmaktır
İşte tüm bunlar
Sıraya girmeyen
Sıradan bir insanın koşuşturmasıdır
Yani
Nafile ……………….