O kadar gereksiz gölge dolu ki,
Bense gölgesiz yaşamaya razıyım.
Anneme olan bağlılığım,
Daha çoktur bu dünyaya olan bağımsızlığım...
Gök gürültüsü ve kıvılcım dolu hayatım,
Bu kimseyi umursadığım anlamına gelmez canım.
Ben tek başıma bir mahşer alanıyım,
Sen ise sırat köprüsünün bir basamağısın...
Kayıt Tarihi : 30.10.2019 19:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
birisine yüzüne karşı söyleyemedikleri içine attıkları.
![Nihal Özmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/30/sirat-koprusu-35.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)