Sırat Köprüsü Şiiri - Atilla Durukan

belki sırat köprüsü
ömrümün bu yolculugu.
geçerken sokagından
takılacak gözlerim kapanan perdelere.
agır aksak geçerken sessizce sokagından,
bir garip duygu ile açılacak penceren.
önce gece çıglıgı,ardından sessiz feryat,
duyulunca ruhunda kopacak o kıyamet.
önce kokum girecek açılan pencerenden,
sonra sesim dolacak yattıgın odalara.
duyulacak sessizce her yerde ayak sesim,
sessizce sarılacak ellerim bedenine.
gözlerim yansıyacak duvardaki aynada,
bildik nefesimi hissedecek bedenin.
varlıgım ateşinle tutuşurken her yandan,
gözyaşların arkadaş olacak senin soluk beznine.
ben o altın sarısı saçlarına hasretle,
dokunurken, gözlerim çaglayanı arayacak.
ellerim uzanacak benden gizli, habersiz,
hayalim sen peşinde,ben ölüme giderken.