Sırat Şiiri - Osman Bulut

Sırat denen o köprüyü, dayımın
Uzun ellerinden tutar geçerim.
Yararı olmaz mı uzun boyumun
Üç beş geniş adım atar geçerim.

Ustasıyım; kündenin, el ensenin,
Sakalından yapışırım kösenin.
Gözü görmez, ruhu duymaz kimsenin
Önümden gideni iter geçerim.

Merkez Efendi’nin eşsiz mesiri
Elbet olur o tarafa tesiri.
İçerim bir şişe gençlik iksiri,
Üç beş doping hapı yutar geçerim

Okuyup öğrenmiş onlarca ilim
Nasıl geçmez o sıratı bu alim.
Kuvvetlidir aklım, güçlüdür elim
Tek diplomam bile yeter, geçerim

Ana yol olmazsa çok yan yolum var,
Her yerde adamım, elim kolum var.
Makamım mevkim var, param pulum var,
Sağa sola çalım satar geçerim.

Yakınlarım bana orda da lazım,
Olmasın mı ufacık bir yardımım?
Anam, babam, oğlum, kızım, hanımım
Kim varsa önüme katar geçerim.

Olmazsa o yolu seçerim direk,
Uygulama orda da olsa gerek.
Önce kör şeytanı ele vererek
İtirafçı olur öter geçerim.

Bu dâhiyle aşık atamaz kimse
Düşürmeyin içerime vesvese.
Görevli melekle girerim bahse
Zekamla onu da utar geçerim.

Namaz kıl, oruç tut de işim kolay
Sonra da sevinçten çekiver halay
Biraz dalga, gırgır, biraz da alay
Gafile hep böyle çatar geçerim.

İyiliğin kötülüğün zerresi
Gösterecek varacağın adresi
Sorulacak ömrün her bir karesi
Sanma sınav çabuk biter geçerim

Ne HGS var orada ne de kart
Amelini buradayken ölç biç tart.
Unutma ki Allahın rızası şart
Osman der O diler ister geçerim