Sırat Şiiri - Yasemin Kaplan

bir enerji var gardenyalarda
su vermeli,
ışığa çıkarmalı.
bu kalabalıktan dağıtmalıyım yalnızlığı

bir de penceremdeki çocuk
öfke çakıyor gözleri
pusuda vaşak sanki...

pervasızlığım hoyrat!

yanakları ıslak ıslak
ağlamış mı nedir?
alsam mı içeri...

almasam,
dışarıda bir avuç cellat
bir avuç!
cellat!
çocukları sürüyor uçuruma.
suya aç köklerimize;
geleceğimize;
indiriyor,
giyotinin günahkar bıçağını
bir avuç cellat!

gardenya,
açmak istiyor beyaz çiçeğini...
çocuk,
öfkeli...
acısını dindirmeli

gardenya...
çocuk...
ben...
uçurum
kanat sesleri...

ah çocuk ve gardenya
ah...
yüreğim ellerimde
kapınıza geliyorum,
“eylül” diyorlar.

ah çocuk ve gardenya
yüreğim kadar olsaydı dünya