Altımda uçsuz buçaksız toprak parçası,
Üstümde gökkubbe, direkleri dağlar sanki.
Denizi, yeşili yagmuru karı güneşi,
Bir düzeni var, bir zamanı var her şeyin.
Sırası var tüm yazların ve kışların.
Sırası var doğmanın ve vakti var tüm ölmelerin.
Ahmet Türkkan
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta