Sırası mıydı Şimdi
Umulmadık zamanda
Şimşek çakar ya bazen,
Yıldız kayması gibi şavkı düşer yüzüne...
Sırası mıydı şimdi,
Nereden takıldı gözüme;
Bir ucunu parmağıma doladığım ip!
Gerçek mi, gördüğüm?
Geriye mi aktı, zaman?
Hâlâ dönüyor dikey ekseninde;
Hızla yere fırlattığım Topacım...
Bir umutla taradı gözlerim
Semâyı, baştan başa..
Yoktu, hayallerimi yüklediğim Uçurtma'm,
Yoktu görünürlerde
Oysa, çoğu şeyler duruyordu yerinde...
Bir Topaç'a baktım,
Bir de Tel Çembere..
Gökkuşağı misâli;
Tüm renkleri kuşanmış,
Bekliyordu, Topaç'ım!.
Bir hevesle aldım elime;
Özenle sarıp ipi, tekrar fırlatacaktım!
Seyre dalacaktı gözlerim,
Zamanın akışını!
Fakat yoktu parmağıma doladığım ip,
Yoktu!
Saramadım..
Bıraktım yere usulca;
Yetim çocuk gibi
Boynu bükük...
Hani konuşursun da içinden
Dile getiremezsin ya,
Düğümlenir de boğazın;
Kalakaldım öylece...
Suskunluk, bazen etkili cevap,
Bazen umursamazlık..
Kimi zaman teslimiyet!
Kimi zaman derin acı...
Bir tel çembere baktım, bir ellerime..
Kader çizgisini okuyamam,
Fala da inanmam zaten..
Hayat" dersek;
İki nokta arasında, bir çizgi...
***
Bâzen Romantizm,
Bâzen Acı Bir Tebessüm-dür
Akşamın Kızıllığı…
9 ŞUBAT 2017 / Metanet Yazıcı
Metanet Yazıcı
Kayıt Tarihi : 15.4.2020 22:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
Artık alıştık sıkça geri, çocukluğumuza gitmeye...
Telden çemberler, topaçlar dönüyor etrafımızda...
İnsanız.. Öğreniyoruz biz de, kendi eksenimiz, merkezimiz oluyor..
Nereye gitsek tekrar geri geliyoruz..
Tebrikler Metanet Hanım.. Etkiliydi şiiriniz..
TÜM YORUMLAR (3)