Şiran'ım Şiiri - Güngör Celep

Ey beni kendine hasret koyan Şiran’ım
Senden uzaklar da, çok acıyor canım
Güzelliklerle dolu olsa da her yanım
Yine ben seni özlerim Şiran’ım

Ey yiğitlerini tek, tek gurbete salan
Sende değil senden uzakta karnı doyan
Yine de senden başka bir şeyi olmayan
Evim barkım,yerim,yurdum Şiran’ım

Ey beni bir yorganla gönderen Şiran'ım
Kazandım oldu köşküm hem sarayım
Dönüp dedim şu deli gönlüme bir sorayım
Deli gönlüm yandı diye, diye Şiran'ım

Ey Şiran’ım gurbette taş,toprak
Yiğitlerinin işi inşaat yapmak
Yok bizde işten güçten korkmak
Bizi yakar senden uzak kalmak

Senden geldiğimiz gibi alnımız açık
Vatana, millete yapmadık alçaklık
Çektik teleflik,sefillik vede açlık
Adına leke sürmedik Şiran’ım

Hep çamurla betonla uğraştık
Acemilik çekip sonra ustalaştık
Yıllardır gurbet ele de alıştık
Senin için Şiran’ım dürüst çalıştık

Hasretinle benim sana bu şiiri yazan
Bana da ister şair dersin istersen ozan
Benim için şirinsin tüm dünyadan
Şirin kentim canım Şiran'ım

Boğazyayla köyünden Güngör
Seni de her şeyi de güzel görür
İsterdim ki seninle geçsin bir ömür
Senden uzakta da senin leyim Şiranım

Güngör CELEP

09-12-2013