yalnızlığın en zengini1957
sıram yandı
biliyorum
bu oyunda geç kalmak olmaz
ya elini tutacaksın
kokusunu içine çekeceksin
ve asla dönmeyeceksin
ben biliyorum
sıramı yaktım
aslında sıramla birlikte
yıllarımıda yaktım
deniz gibi olacaksın
bir kumsalı dövdünmü
dalga dalga ara vermeden
kumları okşar gibi
alacaksın vereceksin
paylaşacaksın
biliyorum ben sıramı yaktım
nehir gibi hayatından aktım
şimdi yagmur damlaları ile
dönmek istiyorum
en azında saçlarını okşamak
unutmadığım kokunu
duymak
damla damla parmaklarından
tutmak istiyorum
bir yağmurda ıslanırsan
seni okşar gibiyse damlalar
teninden yavaşça süzülen
o ben
sırasını yakan
ama hiç unutmayan
unutamayan
Kayıt Tarihi : 18.8.2009 22:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/18/sirami-yaktim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!