Saat düştü, zaman parçalandı
Ebediyete doğru
Mekan uzadı sallandı
Sabah dönüşürken akşama
Güneş karanlığa doğdu
Gölgeler uzadılar beşer, üçer
İçimin susuzluğuna su serptiler
Yangınları tutuştu gökyüzünün
Yıldızları düştü birer, birer
Dağların engin tepeleri bulutlandı
Beşik gibi sallandı denizler
Durgun, sessiz ve dingindi ilahlar
Arkadan patlayan fırtına misali
Ard arda ateşlendi çekilen silahlar
Ova büküldü, hazırladı mezarlarını
Kırmızı akar oldu ırmaklar
Zamanı, mekanı sıfırladım
Kendimi, kendi içime çektim
Dünyayı derleyip toparladım
Bir kenara koydum özenle
Sıram gelmişti, nasılsa gidecektim.
Kayıt Tarihi : 12.8.2005 09:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!