Sıradan bir gündü
çok fazla sıradan
Güneş açmış gün, aydınlanmıştı artık
Günaydınlaşmıştı bütün samimiyetsiz bütün sıradan yüzler
dışarda şehrin gürültüsü; bazı horoz sesleri çok çok uzaktan geliyordu. Öylesine uzak ki bazen duyulmuyordu bile şehrin kalabalığında,
Bir yerlere yetişme telaşı ile avazı çıktığı kadar çalan korna seslerinin arasında anlamını yitiriyordu her şey
bir anlamı var mıydı bütün bunların bilmiyorum, hiç dikkat etmemiştim ki!karga seslerini mesela masallarda duymuştum hep;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta