Sıradan bir gündü
çok fazla sıradan
Güneş açmış gün, aydınlanmıştı artık
Günaydınlaşmıştı bütün samimiyetsiz bütün sıradan yüzler
dışarda şehrin gürültüsü; bazı horoz sesleri çok çok uzaktan geliyordu. Öylesine uzak ki bazen duyulmuyordu bile şehrin kalabalığında,
Bir yerlere yetişme telaşı ile avazı çıktığı kadar çalan korna seslerinin arasında anlamını yitiriyordu her şey
bir anlamı var mıydı bütün bunların bilmiyorum, hiç dikkat etmemiştim ki!karga seslerini mesela masallarda duymuştum hep;
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta