Sıradışı Ayrılık Şiiri - Şinasi Duman

Zifiri karanlıkta gidiyorum işte,
İcradan kaçan tüccarlar gibi.
Gözyaşları görülmez daha iyi...

Tamir etmek, onarmak,
Ne kadar güzel bu cümleyi kurmak.
Usta yanında olsam çırak,
Ne gerek fazla söz etmeye...

Zifiri karanlıkta ayrılıyorum.
Bütün kabahatlerin saklandığı,
Evlilerin evine,
Köylülerin köyüne çekildiği,
Bir sonbahar mevsiminde...

"Karanlığın sonu aydınlıktır" dedin
Ve şöyle devam ettin.
"Unutmamak gerekir kalanları,
Hangi kabus ömür boyu sürmüş,
İnsan gözü karanlığa alışır."

Alışmıyor işte,
Göz yaşları kalbe,
Sahte gülücükler yüze.
Nereye kadar ha nereye?

(Rize-2012)