Sıradanlık Şiiri - Fatma Adıgüzel

gün yaşlandı
yüreklerde bir titreşim
etraf ızdırapla doldu,
acılar hatırlandı,
hüzünler çekildi gönüllere
gün battı
yıldızlar terk etti semayı
korkular oturdu boş yataklara
uykular bölündü,
düşünceler istila etti beyinleri
bedenler yorgun
ruhlar yorgun
rüyalar delik deşik,
zamanlar karışık
gece gündüz yok
birbirine benzeyen saatler
anlamsızlıklar,
can sıkıntıları,
boşluklar,
kaoslar,girdaplar…

karanlık çekmeye başladı gövdesini,
yerini aydınlığa bıraktı
güneş yine doğudan doğdu,
gün başladı ister istemez,
insanlar işlerine koyuldu,
kimse düşünmedi neyi niçin yapıyorum?
olması gerektiği gibiydi her şey,
soru sormak saçma…