Sıradanlardan Şiiri - Rumeysa Sakarya

Biz de onlardan oluyoruz,
Sıradan teselliler verenlerden.
Hayatın kıymetini geç bilenlerden.
Ve bunu kendinden toylara hep söyleyenlerden.
Bıkmadan, usanmadan ve sıkılmadan.
Biz de sıradan oluyoruz kardeşim.
Abla oluyorsun, amca oluyorsun.
Ofladığımız, bunaldığımız o öğütlerin sahipleri oluyoruz biz de.
Hep geç kalmışlıklardan mı bahsedeceğiz böyle kardeşim.
Anneni yaşarken sev, babanın kıymetini toprağa vermeden bil.
Gençliğini dolu dolu yaşa, zamanını iyi değerlendir.
Hayır hayır, bunlar o dünya klasiklerinden.
Farklı olmamız gerekmez mi eğer derinsek.
Olamıyoruz ki,
Kimse yaşamadan bilmiyor,
Biz de bilmedik,
Kimse de bilmeyecek.
Bundan dolayı ki,
İnsanları sıradan öğütlerle bunaltmaya,
Anlatınca anlayacaklarmış gibi sanmaya son.
Bırakalım herkes zamanını beklesin,
Üzülmenin de yaşamla alakası var,
Hayal kırıklıklarının da.
Bırakalım herkes kendi zamanında büyütsün keşkelerini.
Herkes gününü yaşayınca anlasın her şeyi.