Sıradandı Adamdı Şiiri - Tayyar Yıldırım

Sıradandı, adamdı; yapmasa da hiç hata
Takdir, taltif bilmezdi, rağbet; mala, sıfata.

Sıradandı, adamdı; hep üretti zengine
Bilmez miydi gerçeği; herkes dengi dengine.

Sıradandı, adamdı, geri durmaz işinden.
“Tuzluğum var” diyenin, gitmez idi peşinden.

Sıradandı, adamdı; bilir idi yerini,
Baş üstünde taşırdı, mektep görmüş birini.

Sıradandı, adamdı; kasketi hep başında,
Elinden gelmez bir şey şükür, dua dışında.

Sıradandı, adamdı; toprakları ekili,
Olmadı ki dünyada, tek ağacı dikili.

Sıradandı, adamdı; hor görseler, sövseler
Bildiğinden caymazdı, saat başı dövseler.

Sıradandı, adamdı; “efendiydi” unvanı.
Göçüp gitti bir anda, boş bıraktı devranı..

02/2011/Konya