Olağan bir sonbahar akşamıydı
Serin ve rüzgarlı
Sıradan bir İstanbul manzarası:
Sıradan sıraya
okulda işte durakta otobüste trafikte...
Devirdaim bir koşuşturmacaydı
Her gün aynı güzergah aynı noktaya
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta