Kimliksiz kalmış öykü sıradan bir dize gibi yokluyor ruhumu
Ruhumun dehlizlerinde biçimliyor kendini
El ayak çekilirken sokakta
Botan’da bir ezgi süsler geceyi
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
