Eteklerime zil takıp koştuğum özgürlük
içimdeki viraneyi büyüttü
Elma şekerine uzanmadı ellerim
mavi balonlar uçuramadı
Selamımı kimliksiz duvarlar değil
hikayemdeki sokaklar almalıydı oysa
Özlediğim şehrim,
hasretle kucaklamalıydı beni...
Denizim, havam, suyum...
Dağım, taşım, toprağım
yüzüme gülmeliydi...
Gülmedi...
Size de oldu mu hiç
Kavuştuğunuzda azarlandı mı gözleriniz
Manzaranız tokatlandı mı
Koşarak gittiğinize dolandı mı yasaklar
Özgürlük sevincinizi ağlattınız mı
Bugün, kucaklanmadı hasretliğim
Gözlerim bayram edemedi
Eline kına yakabilir artık
yakıp yıkan, kesip biçen sebepler
Sıra, sonuçlara da gelir...
23 Mayıs 2020-
Kayıt Tarihi : 30.9.2020 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(Corona yasağı sonrasında, çarşıya indiğim ilk günün anısına.. Kordon, boydan boya avlu içinde, her yer toz duman olmuştu)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!