Sıra sıra Şiiri - Aydın Duran

Sıra sıra

Düştüm yola gündüz gece
Ay tepemde gün önümde
Uzar durur tüm ömrümce
Yolum sana yazıldımı

Sen şahindin ben bir serçe
Yoldun kanadım keyfince
Yarıp göğsümü delince
Söyle için soğudu mu

Sevin sevdiğim sen sevin
İster dövün ister tepin
Hakkım alırım çok yakın
Ahret yurduna vardım mı

Yandım yangına düşünce
Aşkın narına pişince
Pençen döşümü yarınca
Başka muradın kaldı mı

Sıra sıra durdun önümde
Verdin derdin büyüğünü
Avcı gibi hep peşimde
Vurdun ,o yüzün güldü mü

Taştan taşa koşan atım
Topal oldu gitmez santim
Olmaz olsun yâr sıfatın
Nazar mı ettin büyü mü?

Yalnızlık başa gelince
Gece efkara çökünce
Duvarlar sükut edince
Aldığın ahlar yetti mi?

Keklik gibi gezdi gönlün
Konmadı yere bir tek gün
Yornuk olup geldiğin gün
Beni çantada buldun mu?

Tövde ettim yazmam diye
Sana ağzım bozmam diye
Laf boyumu aşar yine
Kalem kağıdı gördü mü!

Kâyeoğlu bu törede
Ödeşmek te var adette
Soran soracak elbette
Mahşer de mizan kurdu mu!

(Aydın Duran)