Kasvetli bir geceydi,
Hüzün damlıyordu
ağaçların yapraklarından
Ardına bakmadan
koşuyordu mevsimler
Merdivenler yaşlanmıştı
köhne binalarda,
Küçük bir çocuk
öğüt veriyordu büyüklerine,
Susmuştu dağlar, taşlar
Karanlık saklanmıştı
Adeta kaçarcasına uzaklaştı
Doğan güneşten.
Tüm sırlarını vermişti
bulutlar yağmurlara,
Çoktan sığınmalıydık
O güzel Yaradana.
Farkında değildik
uçup gidiyordu
herbir günümüz sıra sıra.
(19.06.2007 İnegöl)
Ayşe MemişKayıt Tarihi : 23.6.2007 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)