Sıra kim de Şiiri - Atilla Durukan

gece, zifir karanlık,
göz gözü görmez sanki,
o ıssız sokaklarda,
düşe kalka bir adam.

elinde kandili,yolu meçhulde,
kandilinde, göz yaşları ışıldar,
bu gün bana,yarın sana bu yollar,
gittiğine sevin, yollar çok uzak,

bakmazlar senin şan, şöhretine,
dinlemezler,alim olsan, sözünü.
dört görünmez duvarlı, bahçe sandığın,
atarcasına sen, bırakıp ta giderler.

ben yaptım deyip te üzülme sakın,
bırakıp ta gidenlere darılma sakın.
insan eti agır derler,unutma,
kaderin sen yazmadın,kaderin budur.

önce yüreğinden vurular seni,
sonra sonsuzluğa atarlar seni.
tüm duygularından arındırarak,
görünmez duvarlı bahçeye koyarlar seni.