Sıradan bir gündü, hatta küçük aksilikler
bile sıradanlığa leke düşürmeyen cinstendi…
Servisi kaçırmış, dolmuşa can hıraş yetişmiş
koltuklardan birine bir çuval gibi yığılmıştı bedenim.
İzole etmişçesine hayat beni, tam da orta yerinden,
bir robotun mekanikliğinde yaşıyordum hayatı
bildiğin gibi öyle sıradan işte.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende