Sıra Bize Gelecek mi? ? Şiiri - Veysi Çakır

Selam bitanem geceden sana son selam gunduzlere yaklasiyoruz.
bu tenha vakitlerden sonra aydinlik dogar.
Usumus naz eder el degmemis ellerin yorgani sarar.
Hayra yoran olmaz bu vakitlerde seni dusunmemi nelere degmez ki seni dusunmenin tadi.
St petersburg da icilmemis bir kahvedir gozlerin denize karsi durur...
Karsi durdugu denizler lal olur atar ofkesini kirar ozgurlugunu esir duser ellerine deli denizler.
Tutki asiligin bu kadar dayanmaz ferman olmus sozlere...
Ama catar yinede kasini haksizliga haine yalana.
Bir baskadir seni kasi catik iliman iklimlerde izlemek.
Bulunmamis elementlerin bilinmeyen tepkimelerine vermek....
Dusmani oluruz yalan dunyanin.
Terli ellerimiz uzanacak ekmeksiz sokaklara yalniz sevmeyecegiz birbirimizi aramizda koca bir alem olacak ki icinde cocuklar...
Al al mavis mavis gozleri.Icinde insanlar olacak ki yurekleri cihan parcasi.
Icinde daglar olacak ki herbiri kurdun kusun yuvasi.Iste once bunlari sevecegiz...
Sonra sira bize gelecek sevdigim.
Sonrada gunduzlere gelecek.
Bak uyuyorum ben.
Dediklerimi dusun bir hayra yor.
Yor ki sevilebilsin armudun sapi karpuzun kabugu....
Iti kopegi bu dunyanin.
Sevebilme kabiliyetini goster Eller utansin.
Dusun simdi bu adam ne demek istedi gecenin bu vakti.
Sorulacak dusunmemezligin hesabi...