Sıra Bana Geldi Şiiri - Veli Şen

Vatanım, bayrağım, milletim deyip yola düştüm
Gazi olmak da büyük şeref, ama onu geçtim
En harika mertebe olan şehitliği seçtim
Herkesi geçtik, lakin anam sıra bana geldi

Doğu Türkistan’ım bir Kürşat, İsa Yusuf bekler
Kuzey Kıbrıs’ta küvette öldürülen bebekler
Ay-yıldızım üstüne bir damla kan daha ekler
Damarımda kan kalmasa, anam sıra bana geldi

Ben koca tarih kitabında küçük bir yaprağım
Hiç kimseye verilmez bir karış bile toprağım
Kefen beyaz yorgan olur, tabut tahta yatağım
Üzerimde al bayrak, gardaş sıra bana geldi

Ölürüm! Yeniden doğarım Türkmen illerinde
Boş laflar gevelendi, sakız oldu dillerinde
Her gün sabah esen hüzünlü seher yellerinde
Yaprak olur savrulurum, yar sına bana geldi

Karabağ, Kerkük’üm benim, Batum, Trakya benim
Allah, vatan, bayrak aşkıyla sarılı bedenim
Kürt, Azeri gardaş “ben” yok, “biz” var. Ben zaten senim
Kardeşler düşman edildi, anam sıra bana geldi

Ağlamak bize yakışmaz, fakat duramıyorum
Bu kadar çok zulmün hesabını soramıyorum
Koşsam bile bir türlü Turan’a varamıyorum
Her yol O’na çıkar, efendim sıra bana geldi

1300 yıldır Elhamdülillah müslümanım
Bunca yıl o kadar çok zafer yaşattı Allah’ım
Bosna’da dua etsem, Musul’da duyulur ahım
İmanım hep çoğaldı, şimdi sıra bana geldi

Küllerimizden doğduk, Sakarya’da destan yazdık
Fakat Irak’ta kör olduk, Filistin’de arazdık
Girdiğimiz her savaşta belki sayıca azdık
Bir Türk dünyaya bedel, anam sıra bana geldi

Halime çok şükür! Şikayet etmem, isyan etmem
Dünya üstüme gelse bırakıp bir yere gitmem
Bir ölürüm, ama bin doğarım. Yok olmam, bitmem
Kahraman Mehmet bitmez, anam sıra bana geldi

Uğruna her şeyimi vereceğim Türk vatanı
Yüzyıllardır düşmanlarla çevrili dört bir yanı
Bak toprağa! Yan gelip değil, can verip yatanı
Bilmedi, bilmeyecek; ama sıra bana geldi.

(2006)