Gümüş tas kalaylı tas altın musluk tutmaz pas
ilim ise yaşamak kimlere denir havas
tahayyülün fevkinde bir sır var ki semada
hani gün çiçeği var güneşe dönen çiçek
duranda bir dönen de yere çakılı değil
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Mana sırda sır manada iç içe gecmiş, öyle güzel sıralanmış ki hayranlıkla okudum yüreğinize sağlık efendim.....
Zaman içinde unutulmaya yüz tutmuş fakat onun var oluş nedenlerini ve olmazsa olmaz varlığını anımsatan kaynakların kutsal'dan alınışı dikkat çekiyor şiirde.
Bir yumağın açılışını evre evre izler gibisiniz şiirde beyitten beyite geçerken.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta