Gizli bir çizgiyle bölündü yüzüm,
Sessizliğin yankısı oldu sözüm.
Kıvılcım değil, özdeki özüm,
Sır ve Öz’de sabırla biçimlendim,
Benliğimi terk edip yeniden bendim.
Zorlukla örülmüş bu dünya bezinde,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta