Sır Tutmuyor Parmaklarım

Sır Tutmuyor Parmaklarım

Sır tutmuyor parmaklarım,
Acaip bir şekilde,
Dile geldi,
Üstelik geveze…

Kendi cümlelerimi kuruyorum,
Yazıyorum satır satır yüreğimi…

‘’Hangi kapıyı çalsam,
Karşımda buruk acı’’ misali,
Hüzün doluyken yaşanmışlıklarım,
Seninle gülümsüyor,
Hayata yeni doğan baharım…

Ne zaman yazmaya başlasa parmaklarım,
Aklımda sen oluyorsun,
Dokundukça tenine,
Bir dünya oluyorum seninle…

Aşkı bir başka yazıyorum sana,
Harfler bayram ediyor üstelik…

Büyüdükçe büyüyorum seninle,
Çoğalıyorum,
Yazdıkça yazmak istiyor kelimelerim,
Dile geliyor cümlelerim gülümseyişinle,
Büyüyünce sen olacağım diye…

Dostluğunu seviyorum,
Yüreğini seviyorum,
Gözlerine bakmayı seviyorum…

Gülümsediğinde,
Yanaklarında açan gamzeleri seviyorum,
Ben seni seviyorum…

Bir dünya oluyorum seninle,
Parmaklarım şiir yazar gibi,
Dokunuyor pamuk tenine…

O kadar çok istiyorum ki;
Her mevsim seninle uyanmayı,
Ruhunla konuşmayı,
Tutkuyla tenin tenimde dans etmeyi,
Düşlerimde olsan da,
Güneşi yüreğinde doğdurmayı seviyorum…

Denizin kokusunu içime çeker gibi,
Nefes nefes seni içime çekmeyi,
Seninle yeniden yaşama doğmayı,
Ben seninle var olmayı seviyorum…