Sır Sevda Şiiri - Nazende Kaya

sır sevdam... sırdır sevdan....
Zaman İster ki Hep okşansın diz çökülsün
bir giysi gibi ayaklarına dökülsün
Bir taranmış Bir upuzun saç gibi zaman
buğulandırıp sildiği ayna gibi soluğun
Zaman sensin uyuyan sen
şafakta ben uykusuz seni beklerken
gırtlağıma dalan bir bıçak gibi sesin
Ah bu söyleyemediğim işkencesi hiç geçmeyen zaman
Bu durdurulmuş zamanın işkencesi mavi çanaklarda kan
sen yürürken oralar da, Bu göz susuzluğundan
bilirim büyüyü bozmamak gerektiğini ben
Daha beter seni kaçak Seni yabancı bilmekten

Aklın ayrı bir yerde, ayrı bir yüzyılda kalmakta gönlün
ne ağırdır sözcükler Allah'ım
Hazzın ötesinde sevgim hiç bir zararın erişemeyeceği yerde bugün
Sen ki benim saat-şakağım da vurursun
Boğulurum soluk alıp vermesen
Tenimde bir duraksar ve yerleşir adımın

Sana büyük bir sır söyleyeceğim
Her söz Dudağımda bir zavallı, dilenen
Acınacak birşey ellerin için
kararan birşey altın da bakışının
İşte bu yüzdendir sık sık seni seviyorum deyişim
bir tümcenin o parlakca kalp kristali Boynuna takabileceğin
Kaba konuşmamdan gücenme benim
Bu konuşma Ateşte şu tatsız cızırtıyı, sudur çıkaran

Sana büyük bir sır söyleyeceğim
Bilmem ben söz açmayı Sana benzeyen zamandan
Bilmem senden söz açmayı bilir görünürüm
Tıpkı uzun bir süre garda El sallayanlar gibi giden
Bilekleri sönerken yeni ağırlığından gözyaşlarının

Sana büyük bir sır söyleyeceğim
Korkuyorum senden
Korkuyorum yanın sıra gidenden arsız kaderden
El kol oynatışından söylenmeyen sözlerden
Korkuyorum hızlı ve yavaş zamandan korkuyorum senden
Kapat kapıları Ölmek daha kolaydır sevmekten
Bundandır işte benim yaşamaya katlanmam Sevgilim.

sİeSnazHAK