Sır’rın sırrına erenler - Garib Çoban

Allah söylediğimize vekildir diyenlerden ol gönül.
Felaketti yalnızlık insana.
İnsan gönlü sırr-ı müphem yanında sevgi besleyemiyorsa.
Öldüğünü öğrendiğimde merhametin savaşlar çıkmıştı.
Ben ki, benden kaçınırım.
Gitmekten kaçınmam kabirdeki yas günlerini düşününce.
Dua edemiyorsan,neyi yitirdiğini hatırla.

Ve düşkünleri, hastaları, sokak çocuklarını, hayvanları, ağaçları, kuşları, yoksulları ziyaretleri kendimle bilirim.
Ses mühendislerini tanıdıkça kaç duygumuz olduğunu arıyorum.
Duygularımı ayrıştırmak için karınca yuvasında durup b/ekledim beni.
F/az’la içeri girmek istemedim.
Etrafımda ne var?..
Bir sesle v/ar olduk, bir sesle yok olacağız.
Dua edemiyorsan,neyi yitirdiğini hatırla.

Gönül evini sahibine emanet edenlerin sevgisini Ayetel Kürsü sırlıyor.
Uzun, çok uzun yolları geride bırakıp çiçekli günler biriktirmek seninle.
Ve şaşkınlığı g/özlerinden okunan bir sınav.
Kimse kendini fark etmek için sevgiye yaklaşmıyor.
Herkes bir bilinmezmiş gibi yaşıyor saklanmak için.
Çok az zamanımız var.
Dua edemiyorsan,neyi yitirdiğini hatırla.

İnsanlar kendini anlamak değil anlatmak niyetiyle yaşıyor.
Çok yetenekli şeytan, basit dokunuşları var.
Birbirimize sorumluluk yerine maskeler takarak saklanıyoruz.
Beni üzenler iyi olanı ortadan kaldırıyor.
Sen seni tanıyanların eseri ol.
Sana maske takanlara maskara olma.
Vakte sahip olmayanın mutlu olması mümkün mü?..
Dua edemiyorsan,neyi yitirdiğini hatırla.

Günün emri altındaki insandan yazık ki çok az şey kaldı.
Eski tahta evler, zengin konakları gibi.
Sergüzeşt dinlenesi hikayesi mezartaşı kadar insanın.
Minyatür duygular kuş sürüsüne bile
b/akamıyor.
Güne kapalı odaları sevgimizin.
Kuş evleri neden kayboldu.
Dua edemiyorsan,neyi yitirdiğini hatırla.

Az çok görebilirsiniz insanı.
Allah feleği yarattı.
Bu gece başımda bir heyecan, ızdırap, bir feryat var.
Allah kanat vermemiş, uçmak niye?..
Bu gece içimde bir nur, bir ışık var.
Ben sana şimdi hakikati nasıl anlatacağım?.
Dua edemiyorsan,neyi yitirdiğini hatırla.

Bu gece yine de göklerin zirvesindeyim.
Yıldızlarla bir sırrım var.
Allah, tövbe edenin evvelini yargılamıyor. İnsan, tövbe edenin evvelâ evvelini yargılıyor.
Bu gece şevk neşe ve heyecanla dolup taşıyorum.
Sanki bu evrenden uzağım.
Dua edemiyorsan,neyi yitirdiğini hatırla.

Felek hareket edince, teheccüt vakti zaman ortaya çıktı.
Zaman aktıkça insan savruldu.
Oysa insan bir dursa, derin bir nefes alıp tefekkür kapılarını aralasa, zaman duracak, felek kendini açıklayacaktı.
İlk var olan, bütün diğer var olanların varlığının ilk nedenidir.
İlk aşk, ilk acı, ilk heyecan, ilk insan veya üretilen ilk gereç.
İkinci ya da sonuncu, her biri ilkin birer sonucu.
Dua edemiyorsan,neyi yitirdiğini hatırla.

{Y. ed - Güzide Mektuplar Albümü}

Engin Demirci Şiirleri © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.