Sır Perdesi Şiiri - Erva Özbaba

Pusla kaplanmış zihnimin dar sokakları;
Kasvetler içinde o rüzgarı bekliyor
-ardından haykırıyor medeniyetlere-
(Benim suçum neydi?)

Bu kargaşa, faili meçhuller daha niceleri
Susturmaz şairi, şiiri ve görenleri
Cühelanın elinde yok ki kalem yaza-çize
Kafasını sallar durur yağmur altında gidince.

Ve yağmur düşer göz kapaklarına birer birer
Hayat sillesini yüzüne atarken.
Gökdeki yıldızlar bile farkındadır
Pişmanlıklarla dolu beygirin.

Gizli bir gölge gibi gezer durur
Zihnimdeki kör çobanlar
Ses etmez hiç seni görüşünde
Korkar iki mahmur gözü

Cesaret kapısını bulursa eğer
Karanlıklar içindeki kulübemin
Tamamlanır elbet bir gün
Yarım kalan o hikayemiz.