İnsan kuru bir dal misali suya güneşe muhtaç
Su hem cellat hem hayat olabilir kendince
Fazla verildi mi su can alır dozunda hayattır
Güneş yakar kavurur dinç tutar sağlam kılar
Ama gonca döndü mü güle güneş cellattır
Kızıl gül zifiri gece gibi tutuştumu kararır
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta