Sır küpü Şiiri - Ömer Baycan 2

Bu defa çok başka,
Ne içimi dökmeye geldim,
Nede yıldızlarını saymaya,
Ayın umurumda değil,
Ayazın ise üşütmez tenimi,
Karaların korkutmaz,
Samanyolun ışık saçmaz,
İster şafakta gidersin,
İstersen yarına daha erken çökersin.
Ama şimdi benimsin,
Soru bende, söz sende,
Müsaade etsen de, etmesen de.
Anlat bakalım sır küpü,
Daha kimler geldi huzuruna?
Kimler saatlerce acılarını kustu?
Kimlerle efkar dağıttın?
Kimlere meze olup, umut akıttın?
Merak etme çalanı, çırpanı,
Hatta koynunda zina yapanı,
Sormam bilesin,
Anlat bana,
Gülenle güldün mü?
Ağlayanla ağladın mı?
Kimi zaman yıldızlara,
Haydi diyerek,
Umut kapıları, dilek kutuları açtın mı?
Yoksa hallerine acındın mı?
Her derdi olanda,
Kendinden kaçanda,
Bilirim, gelir seni bulur,
Söyle bu saatte kaç kişi tutuyor eteklerini,
Kaçı son nefesinde,
Kaçı göremeyecek şafaklarını,
Şişirme beni, susma,
Ağır gelmez mi bunca gizem sana,
Fark ettin mi hiç adını zikretmedim,
Derdim, efkarımla kirletmedim,
Öyle ya;
Sen sır küpüsün,
Sence, küpü aç demekle,
En büyük hakareti ettim.
Ne tanıdık, ne yabancı,
Ağzından tek bir laf alamadım,
Onca sırrın içinden,
Bir tekine mazhar olamadım.
Kusura bakma,
Seni, dert ortağım zannettim.
Oysa sende diğerleri gibi,
Dertte, sevinçte, efkar da olsa,
Yalnızca alır ama vermezsin.
Ömer BAYCAN 20.10.2022