*Sır Çocukları Şiiri - Bayram Erol

SIR ÇOCUKLARI

Kimi anasız,kimi babasız acınacak halde,sır çocukları
Konuşuyorum kendileriyle ağlamaklı,hepsinin derdi aynı.
Sokaklar,apartman boşlukları,hayat geçirdikleri mekanları.
Onlar sır çocukları,bu dünyada onların yeri,apayrı.

Bir zamanlar,onlarında ailesi vardı,mutlu şekilde yuvaları.
Kader dedikleri olay ayırmış,anne,baba ve de çocukları
Yapacak bir şey yok,üvey anne,baba affetmiyor,onları.
Onlar sır çocukları,bu dünyada onların yeri,apayrı.

Bir gün sokakta,titrerken görürseniz,sevin okşayın onları.
Belki ileride mutlu bir yuvaları olur,diner ağlamaları.
Yastığa başınızı koyduğunuzda,rüyanızda hatırlayın onları.
Onlar sır çocukları,bu dünyada onların yeri,apayrı.