gittiler
gölgelerini alıp
uzadılar
sessizliğin ufkunda
ne gemi kaldı geride
ne de bekleyen bir liman ardından
mendil,
sallanan
yalnızlığın çıkmaz sokağında
kuşlara yasak koyan göğdür
mavi diye gördüğün
ne seni saracak kol kaldı ardında
ne de sevecek kadar kalp
bir sırdır düşüne bilenen
bir de çözülmeyi bekleyen
kör düğüm..
İsa KayaKayıt Tarihi : 30.5.2018 03:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!