Sabah olmakta yavaş yavaş Salacakta.
Aylardan aralık, hava puslu.
Çisil, çisil bir yağmur....
Başım da hava gibi bulutlu.
Öylece durur denize bakarım.
Susarım birşey söyleyemem.
Ama o beni anlar.
Bilir ne istediğimi.
Nereden geldiğimi.
Öylece bakışırız, suskun.
Herkes bir yerlere koşuşturmakta.
Bu ne telaş?
Bırakın koşuşturmayı.
Gelin kıyıda oturun da,
Denize bakın biraz.
Kim bilir size neler anlatacak?
Ne de olsa o buraların eskisi.
Belki de yaşam hakkında birşeyler söyler.
Kulağınıza bilmediklerinizi fısıldar.
Fısıldar da durup düşünürsünüz.
Düşünürsünüz hayatın anlamsızlığını,
Ve koşarak bir yere varılmadığını.
Bak martılar dönenip duruyorlar.
Çığlık çığlığa birşeyler anlatıyorlar.
Hiç kulak verdiniz mi?
Belki de size söyleyecekleri var.
Durun da dinleyin biraz.
Çisil çisil bir yağmur.
Yüzüme vurur.
Sanki anla artık der gibi.
Sahilde yürür giderim.
Bir şeyler var çözemediğim.
Bildiğimi sanıp ta bilemediğim.
Koşuşturmayı bırakın gelin.
Belki zaman çok az kaldı.
Şu martılara bir kulak verin.
Kayıt Tarihi : 7.12.2005 16:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!